Izložba „Rokenrol vode“ je prezentacija nove zaokružene multumedijalne produkcije Anamarije Vartabedijan. Ova celovita izložbena postavka se sastoji od četiri segmenta – originalnih crteža, digitalnih ilustracija, knjiga umetnika – objekata i video animacija.
Otvaranje izložbe je najavljeno za 19. jun 2020. godine sa početkom od 19:30 u Rančićevoj kući, Centar za kulturu Grocka, Majevička 9.
Ilustracije su nastale za autorske projekte – knjige umetnika kao što je „Moje r`n`r nebo“, 2013 – svojevrsni omaž regionalnoj rock sceni (koje su ponovo oživele kao deo scenografije TV serije „Jutro će promeniti sve“ 2018) ali i prvenstveno za potrebe muzičkog animiranog spota „Zvijezda moga sna“, Neno Belan & Fiumens, Dallas records, 2017. kao i animiranih koncertnih vizuala realizovanih u toku 2018. i 2019. godine za koncerte istog autora, kasnije pretočene u pop-ap knjige umetnika „Zvijezda moga sna“ 2018. (nagrađena 2019. godine na međunarodnom festivalu ilustracije BOOKILL FEST), „Dani ljubavi“ 2019, „Ostani uz mene“ 2019, „Ulicama grada“ 2020.
Anamarija je dugogodišnji aktivni koncertni rokenrol fotograf i ovaj njen umetnički rad je utemeljen u istraživanju istorijskog konteksta rokenrola, ali i u dugogodišnjoj saradnji sa muzičarima i medijima. Rokenrol vodama plovi sa jednim uverenjem: „Rokenrol je stav, ideal, žeđ za slobodom i boljim svetom. Stremi ka prepoznavanju, povezivanju i komunikaciji. Prelazi granice, osvaja prostore duha, svesti i ljudskosti. Kroz istoriju sveta – putnici pevači su povezivali gradove i zajednice i bili izaslanici kulturnih razmena.“
Radovi problematizuju ideju rokenrola prikazanu kroz vizuelnu integraciju prepoznatljivih fizionomija – aktera regionalne rok scene, amblematike gradova, prirodnih lepota, pisma, univerzalnih simbola, kao i motiva vode i neba koji sve to povezuju. Radovi su ilustracije izabranih pesama i vizuelno prenose poruke univerzalnosti duha, otvorenosti, slobode, tolerancije, istrajnosti, preplitanja kultura i kretanja. Nastali su u kombinaciji crteža rukom na papiru i digitalnih fotografija, upotrebom grafičkih računarskih programa i a realizovani uz pomoć digitalnih tehnologija prezentacije i štampe.
Iz predgovora katalogu izložbe:
ANAMARIJA VARTABEDIJAN I KULTURA ROKENROLA
Stvaralaštvo Anamarije Vartabedijan može se sagledati uvidom u raznovrsnost njenog opusa. Uslovno, potrebno je odvojeno posmatrati njeno slikarstvo kao „čist“ plastički sistem – „sliku kao sliku“ i na drugoj strani, bogat likovni angažman u funkciji interpretacija odnosno promocija neke knjige, događaja ili ličnosti. U tim delima ona se služi raznovrsnim sredstvima: fotografijama, instalacijama, video animacijama, muzikom, štampom, digitalnim printovima i crtežima koji su direktni trag njenog tela i duha… Uz fotose i crteže portreta rok muzičara, koji pripadaju njenom „bratstvu“, ona uvek ilustruje nekim atribucijama, stavljajući ih tako u određen poetizovani ambijent iz savremenog sveta, uz „ukrase“ sa formama univerzalnih mitoloških simbola koji doprinose povezivanju ovog doba sa dubinama prošlosti i uma, sa prirodom…
Koristeći konkretne podatke – o likovima muzičara, o ambijentima za koje su vezani, o sadržajima njihovih pesama i njihovim porukama, umetnica ih obogaćuje svojom poetikom, prizorima i simbolima. Nostalgično-sentimentalni prizvuk pojedinih predstava svodi se na „pravu meru“ načinima izvođenja koji nose hladno – stripovski image…
… Anamarija gradi svoju originalnu i bogatu likovnost na osnovama svoga talenta, obrazovanja i senzualnosti. U stvaralčkom opredeljenju, presudan je njen intelektualni stav koji je prerastao u ideologiju – o vremenu i fenomenima čiji je ona svedok.
Značajno je da se izvođačka i likovna aktuelnost njene umetnosti bazira ne samo na ličnom prepoznavanju i osećanju savremenosti, bolje reći saosećanju, već i poznavanju univerzalnih činjenica iz dubina prošlosti, koji su teoretski elaborirani i u umetnosti primenjivani – u raznim vremenima i u raznim vidovima. Stoga, struktura njene umetnosti ima višeznačnost i dragocen je umetnički fenomen izvan okvira vremena na kojem se formalno bazira… kao saučesnik u ovom vremenu i kao posvećeni pedagog, ona oseća potrebu da bez mistifikacije, obrazloži simboliku elemenata koje koristi u stvaralaštvu. Najčešće iz mitologije, psihoanalize, filozofije, nauke… Ona te elemente egzaktno elaborira, dok, istovremeno, mističnost likovnih prizora stvara sopstvenom energijom, znanjem i senzibilitetom…
Na kraju, treba naglasiti da rokenrol kultura – kao deo opšte kulture, nije dobila zasluženu afirmaciju. Ona, svakako, pripada višem nivou civilizacijskog opštenja.
Ljiljana Slijepčević
